دیروز فال گرفتم این درومد، البته با نیتی که داشتم به نظرم خیلی باحال بود
"ای دوست! در تفکرات خود می‌اندیشی که کسی توجهی به شما ندارد در صورتی که چنین نیست ولی شما پرتوقع هستید. خبر خوشی دریافت می‌کنی امّا بدان که هیچ کاری بدون همت و تلاش ثمر نمی‌دهد پس به امید خدا حرکت کرده و نگران آینده نباش که روزگار بر وفق مرادت خواهد شد اگر پند یکی از نزدیکان که دوستدار تو می‌باشد را بپذیری و در همه کارها خدا را در نظر آوری. " برقرار باشید
این بود فالم و وقتی دراومد خییییییییییلییییییییییی خوشحال شدم
آدما یا دنیایی‌‌ان‌یا معنوی...
اونا که دنیایی‌‌ان‌رو با چگونه ثروتمند شدن و پولدار شدن درگیر میکنند و اونا که معنوی‌‌ان‌رو با چجوری عبادت کردن و گناه و ثواب درگیر میکنند...
حالا مسئله اینجاست که آیا ما اومدیم فقط درگیر این چیزا باشیم؟؟
یعنی اونقدر مهمه که اگه یه ذره آب اینور بدن رفت غسل باطل میشه؟؟ یا وضو گرفتن؟؟
کاش به جای این چیزا کمی‌به فکر انسانیت و آدم بودن میوفتادیم، کاش حداقل ماهی یبار چشمامونو می‌بستیم و خودمونو متعلق به جایی غیر از این دنیا میدیدیم، جایی که نه این مسائل دنیوی توش هست و نه حرفی از دین‌های من درآوردی... کاش حداقل یبار در روز یادمون میوفتاد که هیچی تو این دنیا مال ما نیست، هر چی داریم مال همین دنیاست و ما فقط امانت دارشیم...
کاش میفهمیدیم راز موفقیت نه زود بیدار شدنه نه با پای راست وارد مسجد شدن، راز سعادت و موفقیت فقط و فقط تو دل آدماست، همین که دل خوب و مهربونی داشته باشی همینکه آزارت به کسی نرسه همین که کسی رو اذیت نکنی همین که دلت دریا باشه همین تو رو به اووووووج میرسونه
کاش آدما میفهمیدن که باید تو اوج قدرت فروتنی کنند نه وقتی که هیچی ندارند
بخشش وقتی قشنگه که نداشته باشی و فروتنی وقتی قشنگه که داشته باشی
فرق بین آدمها وقتی مشخص میشه که به قدرت میرسند، آدمهای پست ذلت بقیه رو میخوان و آدمهای بزرگ بزرگی بقیه رو...
و چه زیباست جدایی از دنیا و تعلقاتش
چقدر زیبا میشی وقتی راه میری ولی در این دنیا نیستی، چقدر زیباست وقتی مث آدمها نیستی، وقتی غریزه‌ی حیوانیت را له کردی...
چقدر زیباست وقتی میفهمی‌راز زندگی در چیست، وقتی چیستی زندگی را عین روز روشن میبینی...
و چقدر خداوند زیبا مهره‌هایش را برایت چید... و عالی تقسیم کرد دارایی‌های این دنیا را...
خدایا عذر بابت ناشکری، بابت شکایت از نداشته‌هایم، که چرا بقیه دارند و من ندارم...
و حالا میفهمم که صبرم برای گرفتن هدیه‌‌‌ای از طرف خدا بی جواب نماند...
و من نه پول زیاد دارم و نه همسر مهربانی، نه زندگی با آرامشی دارم و نه وقت آزادی...
ولی هدیه‌‌‌ای بی نظیر از خدای خودم گرفته ام که به تمام اینها می‌ارزد، هدیه‌‌‌ای که فقط در نبود نعمتهایی که گفتم میسر میشود
من هدیه‌ی عشق و دانش و فهم را از خداوند هدیه گرفتم...
و چه زیبا میشود زندگی با وجود این هدیه
دیشب رفتیم فروشگاه، نگاهمو دزدیدم، فکر میکنم بعضیا هم فهمیدن، ولی چشمام درد گرفت، خیلی بهم فشار اومد چون خیلی چشمامو مجبور میشدم بچرخونم که نبینم، و یه اتفاق جالب دیگم افتاد، اینکه یه فروشنده خانم بود که فقط یکی دو بار اونم سهوی چشمم بهش افتاد، الباقی مدت که حتی من و اون تنها بودیم من چشممو جای دیگه‌‌‌ای میدوختم و روم سمت دیگه‌‌‌ای بود، بعد فهمیدم خانم فروشنده مثل کسی که احساس امنیت کنه خیلی راحت اومد روی پشت میزی که کنار من بود و به فروشگاه نگاه میکرد، خیلی اون لحظه احساس خوبی داشتم، اینکه کسی کنارت احساس خوبی بهش دست بده خیلی عالیه...
سلام
میگم چقدر خوبه هر روز آدم میتونه حرفاشو جایی بزنه که کسی نمیشناستش، حرفایی که میدونه اگه پیش آشناها بزنه خریدار نداره
چقدر خوبه وقتی جایی داری برای حرف زدن، برای حرف دل گفتن، و چقدر خوبه که میتونی با خدا دوست باشی...
دیشب میخواستیم جایی بریم که تقریبا 90 درصد مواقع نگهبانیش میگفت اول زنگ بزن آشناتون هماهنگ کنه بعد برو، منم خوشم نمیومد بیام پایین از ماشین و زنگ بزنم که آیا بنده خدا گوشی رو جواب بده یا نه، بعدشم کلا لباسام ورزشی بود و کلا خوب نبود، گفتم خدایا کسی جلومونو نگیره، بعد سریع به ذهنم رسید که مگه خدا بیکاره یه همچین مسائل کوچیکی رو حل کنه، و اصلا چیزای کوچیک نباید منحرفت کنه، نباید بگی خدا کارمو راه ننداخت و از این حرفا، خلاصه ما رفتیم داخل و دیدم یه آقای جوونه که گفتم این ما رو نمیشناسه و حتما گیر میده، ولی برعکس گفت برو و من خیلی جا خوردم، و همون موقع گفتم خدایا شکرت، دمت گرم خدایی
و تصمیم گرفتم برای کوچیکترین مسائل هم از خدا کمک بگیرم، از این به بعد کوچیک و بزرگ اول خدا، وکیل وصیه من خدا...
من چشما و زبانمو میبندم و خدا به جاش بهم میده، خدا صد برابرشو میده
اولش سخته، نه اینکه خدای نکرده خیلی چشم ناپاک باشما، سخته چون تصمیمم بزرگه، چون نباید به هیچ نامحرم و غریبه‌‌‌ای نگاه کنم، چون باید همه چی ببینم به جز نامحرم غریبه
هر چی پاک تر گرون تر... هر چی بیشتر خودتو اذیت کنی برای بزرگتر شدن، ارزشت بیشتر میشه
جالبه از وقتی به روحم رسیدم، از وقتی به سروروش دست کشیدم دیگه خیلی چیزا عوض شده، دیگه کسی برام مهم نیست که بخوام مثلا حالشو بگیرم، یا بگم من آدم خوبی شدم باید از خداشونم باشه که منو داشته باشن....
من بزرگ میشم جوری که فقط خودم باشم و خدای خودم، من بزرگ میشم که تنها باشم، من بزرگ میشم که با خدام تنها باشم، من کسی رو نمیخوام که منو به این دنیا بیاره، منو وابسته به تعلقات دنیا بکنه، من هیچ کسو نمیخوام، من ته ته تنهایی رو میخوام، همون جا که کسی نیست، همونجا که صدایی نیست، همونجا که همه میترسن، همون جا که هیچ وابستگی‌‌‌ای نیست، همون جا که به مرگ نزدیک میشی...
و من عاشق این حالمم...
خدایا شکرت...
و این ماییم که تصمیم میگیریم چی بسازیم از خودمون
یادم میاد از بچه گی تو جمع که جنس مخالف هم بود سریع آب میشدم، خشکم میزد، کم میاوردم، ولی خب بدمم نمیومد تو جمعشون باشم، اما الان که چند روزیه بزرگترین تصمیم زندگیمو که چشم پاکیه رو گرفتم با خودم به این نتیجه رسیدم که شاید زندگیه قبلی هم داشتیم، و شاید من تو اون زندگیم آدم خوبی بودم که از روبرو شدن تو جمع نامحرم خجالت میکشیدم، الان که تصمیم گرفتم نگاه نکنم، تو جمع نباشم، و دل و روحمو از همه چی خالی کنم، خیلی راحت ترم، خیلی حس خوبی دارم
ای دل مهربون من من خودم عاشق توام، من خودم همیشه عاشقیتو میکنم، همیشه خودم مواظبتم، چیزی رو به دلت راه نده، نه هوس نه شهوت نه دروغ نه دورویی نه نفرت...
ای دل مهربون من تو گرونترین داشته‌ی منی، کسی توان خریدشو نداره، پس خودتو ارزون نفروش...
خدایا شکرت...
فراموش شدن...
فراموش شدن وقتی دردناک میشه که دلت هنوز یه ذره هم که شده گیر باشه، به چیزی یا به کسی
و این همه‌ی ماجرا نیست...
دل تب و تاب داره واسه دیده شدن، واسه بودن، واسه شنیده شدن
دوست داری دیده بشی، دوست داری ببیننت، ازت تعریف کنند، ولی باید تغییر کنی..
آدمهای بزرگ به کسی محتاج نیستند، آدمهای بزرگ حرفایی زیادی برای گفتن دارند که تو دلشون نگه میدارند.. آدمهای بزرگ در بهترین لحظات که کسی نمیتونه جلوی خودشو بگیره ساکتن، آدمهای بزرگ در غم و شادی و خانه و دشت و دریا جذابن
آدم وقتی بزرگ میشه جذاب میشه، دیگه کسی نمیتونه نادیده بگیرتش، دیگه کسی جرئت نمیکنه برنجونتش
از بچه گی مشتاقانه و عجولانه دنبال چیزی میگردیم که نمیدونیم هر چی بیشتر تقلا کنیم دورتر میشه، نمیدونیم صبر چاره‌ی کاره، فکر میکنیم الان نشه بعدا فایده نداره...
میدونی من از بچه گی همیشه با خودم فکر میکردم و حرف میزدم، فقط الان یاد گرفتم حرفامو بنویسم، از بچه گی دنبال این بودم که آدم بزرگ و خوب و مهمی‌بشم، و کلا فکر نمیکنم خیلی آدم بدی باشم، فقط مهم بودن رو ندارم و بزرگی رو
و حالا سعی میکنم بزرگ باشم، و حالا مصمم شدم بهترین خودم باشم، خوب حرف بزنم، درست رفتار کنم و چشم بپوشم از نامحرم که فکر میکنم خیلی نگاه میتونه بد باشه
یاد اون موقع که تو دریا بودم افتادم، که به خدا گفتم خدایا من هنوز زن نگرفتم جونمو نجات بده، نزار ناکام از دنیا برم... خخخ
خدایا شکرت که عمرمو کوتاه نکردی و تونستم بفهمم و ذهنم باز بشه، خدایا شکرت
خدایا شکرت...
چه دنیای زیبایی داریم ما
و چه قوانین حیرت انگیزی خدا برای ما گذاشته
من اعتقاد قلبی دارم که خدا فقط هدفش رشد ماست، مشکلاتی که برامون میذاره، غم و غصه‌هایی که برامون گذاشته همه و همه برای رشد ماست، من اعتقادم اینه که اگه کسی با رفیق بد دمخور میشه اگه کسی شرایط دزدی کردن براش خیلی محیاست احتمالا در همون زمینه هم روحش ضعیفه که باید تقویتش کنه، اگه کسی با پدر و مادر غر غرو زندگی میکنه که دعوای زیادی دارند حتما باید خودشو در اون زمینه تقویت کنه
پس اگه من شرایط زندگیم اینه یعنی خدایا شکرت که راه پیشرفت رو برام مشخص کردی، چون قراره با پیشرفت و کنترل خودم تو زندگی خودم به درجاتی برسم که حداقل خودم لذتشو ببرم، و خدا رو هزار مرتبه شکر که فهمیدم قراره اینجا چه اتفاقی بیوفته...
هر کسی تو زندگی خودش یه سری دلبستگی‌ها داره یه سری شیطنتا داره، که از نظر عقلی و وجدانی اشتباهه و گمراه کننده ست، اگه تونستی تو همون مسیری که خدا برات مشخص کرده موفق باشی مطمئن باش همیشه حالت خوب میشه و هم این دنیا و هم اون دنیا لذتشو میبری
فقط کافیه شروع کنی...
شروع به کشتن خواسته‌های غلط، به کنترل اعضای بدن، به کنترل رفتارای بد، به دل نشکستن، به جدایی از هوا و هوس...
و کاش میدونستی چقدر اون دنیا قشنگتر و بهتر از این دنیاست، و چقدر میشه با روح بزرگتر بهتر زندگی کرد اون دنیا...
من چشمامو دوختم از نگاه به نامحرم، از نگاه به اعضای نامحرم، من چشم دوختم از مال مردم، از نگاه هوس آلود...
خدایا شکرت...
میدونی چیه؟ آدما هر کار کنند باز دل دارند، دل داشتن هم خوبه هم بد، دل داشتن آدما رو احساسی میکنه، اگه نتونی کنترلش کنی اذیتت میکنه، اگه تونستی کنترلش کنی خیلی زندگیت قشنگ میشه
زندگی خیلی عجیبه، زندگی میتونه اینقدر فشارت بده که از درد گریه کنی و داد بزنی، جوری که میدونی داری اذیت میشی اما نمیخوای که ولش کنی، میدونی چی داره اذیتت میکنه ولی روزگار جوری میچرخه که تو ول نکنی و اذیت بشی، زندگی خیلی عجیبه
زندگی همونقدر که دردناک میتونه باشه پندآموز هم میتونه باشه، پندآموز باشه که تو ازش درس بگیری، میتونی اینقدر از زندگی درس بگیری که مثل کوه قرص بشی، مثل هیولا ترسناک بشی و مثل مادر مهربون بشی، زندگی به آدما خیلی چیزا یاد میده، هر کسی هم ممکنه یه چیزی ازش درس بگیره
مثلا من یاد گرفتم که هیچ وقت به هیچ چیز نباید وابسته شد، و من نشدم، یاد گرفتم که همیشه سکوت قشنگترین واکنشه، و من اکثراً سکوت میکنم، یاد گرفتم که آدما هر چقدر بیشتر اذیتت کنند در واقع بزرگترت میکنند، یاد گرفتم که درد رو باید چشید تا بزرگ شد، پس من بزرگترین دردها رو برای خودم میسازم
من یاد گرفتم که باید قبل از زندگی کردن خودسازی کردن رو انجام بدم، من یاد گرفتم که بزرگترین دوست برای من، خودم هستم، من یاد گرفتم که هیچ وفایی بین دنیا و آدماش و بین آدما با همدیگه وجود نداره، یاد گرفتم که هیچ کس نمیتونه همونی باشه که تو خیالم ساختم...
پس من محکوم به تنهایی و محکوم به زندگی کردنم...
و این زیباترین قسمت زندگیه منه...
خدایا شکرت...
برای خوب بودن باید از خیلی چیزها گذشت، باید تلاش کرد، باید دور کرد بدی‌ها رو
و من میخوام خوبتر بشم، میخوام اینبار به چشام حمله کنم، حمله به چشم خیلی سخته ولی لذت بخشه، میخوام چشم‌هامو از نگاه بد دور کنم، میخوام چشم‌هامو از خیره گی دور کنم، میخوام چشم‌هام پاک ترین عضو بدنم باشن، میخوام دیگه نگاه غریبه‌ها نکنم و این تنها شروع ماجراست...
خدایا کمکم کن
خدایا شکرت
تعداد صفحات : -1