میدونی چیه؟ آدما هر کار کنند باز دل دارند، دل داشتن هم خوبه هم بد، دل داشتن آدما رو احساسی میکنه، اگه نتونی کنترلش کنی اذیتت میکنه، اگه تونستی کنترلش کنی خیلی زندگیت قشنگ میشه
زندگی خیلی عجیبه، زندگی میتونه اینقدر فشارت بده که از درد گریه کنی و داد بزنی، جوری که میدونی داری اذیت میشی اما نمیخوای که ولش کنی، میدونی چی داره اذیتت میکنه ولی روزگار جوری میچرخه که تو ول نکنی و اذیت بشی، زندگی خیلی عجیبه
زندگی همونقدر که دردناک میتونه باشه پندآموز هم میتونه باشه، پندآموز باشه که تو ازش درس بگیری، میتونی اینقدر از زندگی درس بگیری که مثل کوه قرص بشی، مثل هیولا ترسناک بشی و مثل مادر مهربون بشی، زندگی به آدما خیلی چیزا یاد میده، هر کسی هم ممکنه یه چیزی ازش درس بگیره
مثلا من یاد گرفتم که هیچ وقت به هیچ چیز نباید وابسته شد، و من نشدم، یاد گرفتم که همیشه سکوت قشنگترین واکنشه، و من اکثراً سکوت میکنم، یاد گرفتم که آدما هر چقدر بیشتر اذیتت کنند در واقع بزرگترت میکنند، یاد گرفتم که درد رو باید چشید تا بزرگ شد، پس من بزرگترین دردها رو برای خودم میسازم
من یاد گرفتم که باید قبل از زندگی کردن خودسازی کردن رو انجام بدم، من یاد گرفتم که بزرگترین دوست برای من، خودم هستم، من یاد گرفتم که هیچ وفایی بین دنیا و آدماش و بین آدما با همدیگه وجود نداره، یاد گرفتم که هیچ کس نمیتونه همونی باشه که تو خیالم ساختم...
پس من محکوم به تنهایی و محکوم به زندگی کردنم...
و این زیباترین قسمت زندگیه منه...
خدایا شکرت...